już po...

...pierwszym dniu w przedszkolu.
uff
ale stresa miałam. serce mi waliło jak oszalałe.
Mati był tylko 3 godziny i 20 minut, bo tak go na razie zapisałam.
On niby rozumiał, że idzie, że są dzieci, Pani, a mamy nie ma...ale właśnie niby.
w szatni ok, kapcie są super, puk puk do sali, mama wchodzi jest ok, Pani bierze go ze sobą, on już czuje się niepewnie, ja wychodzę i słyszę "mamaaaaaaaa" i wielkie wycie. ale poszłam.
jest trochę po 11 idę po niego. no i oczywiście wywiad z Panią.
Mati dzisiaj jest: wycofany, smutny, nie chciał się z nikim bawić, siedział i patrzył, obserwował, trochę chlipał, nic nie zjadł, za to na spacerze był dzielny, nie płakał, szedł z Panią za rękę bo nie chciał trzymać węża z innymi dziećmi, przechodzili koło domu to Pani wołał 'dom' ale Pani powiedziała, że kluczy zapomnieli z przedszkola....
eh
musiał dobrze płakać, bo oczy miał czerwone i podpuchnięte do 17 :((
ale każde dziecko płace, no może z 80% to na pewno!
mam nadzieje, że się przyzwyczai. w domu jak pytam czy idziemy jutro, śmiało mówi 'tak'
:))
a w przedszkolu dziś nauczył się mówić: farba, pędzel, Bartuś, jutro!
a to dlatego, że Bartuś to jego kumpel, ponoć chłopczyk który się nim opiekuje i go zabawia. pędzel i farba bo mieli zajęcia - farbami malowali kroplę wody - Mateusz nie uczestniczył w zajęciach bo nie chciał....to dostał do domu, niebieską farbę pędzel i kroplę do pomalowania :) do oddania jutro. tylko przekroczyliśmy próg domu i już malowaliśmy.

będzie dobrze, co nie?
musi być.